Exzerpt „Chronicon lunaelacense“

Aus atterpedia
Zur Navigation springen Zur Suche springen

→ Quelle: https://www.digitale-sammlungen.de/de/view/bsb11113001?page=1&q=hunrich (504 Seiten)

Syllabus Chronici. (Seite 5)

Introductio. Mannsee ex vicino lacu nuncupatum; in Norico Ripensi situm: ab Utilone II. Bojariae Duce fundatum, fundis & praediis jam anno 739 assignatis.

Saeculum I.

Sectio 1. Opportunus Abbas I. Lunaelacensis a S. Pirminio Episcopo e monte Cassino cum 20 Religiosis Lunaelacum deducitur. Thassilo Utilonis filius Donationes Paternas confirmat, Redditibus auget, Dotatoris nomen inde consecutus. Opportunus in Synodo Dingolfingiana inter Abbates primus recensetur. Nobiles complures Monasterii ad Moensee Possessionibs augent.

Sectio 2. Hainricus Abbas II. (ab anno 781; † 798) a Tassilone Legatus cum Arnone Episcopo Salisburgensi Romam destinatur, querelas contra Carolum Francorum Regem Adriano SS. Pontifici coram exposituri. Cambium cum praefato Salisburgensi Episcopo init, Ecclesia Straswalchen pro villis traditis recepta.

[Seite 37-48: Detaillierte Darstellung zum Abt Hainricus: Verhandlung in Rom als Legat Tassilos mit Erzbischof Arn von Salzburg; Beschreibung des Prozesses gegen Tassilo; Auflistung aller Erwerbungen unter Abt Hainricus, aber kein `Abtsdorf´ … ]


Gründungsgeschichte, (Seite 19 oben)
… cui filius Utilo II. Fundator noster anno 737 in Imperio Boico successit, Hiltrude Caroli Martelli Francorum Regis, qui ab Expeditionibus bellicis inclarverat, filia in uxorem ducta. Regium Nomen, quod Utilo noster primum assompserat, Pipini & Carolomanni, Carolo Martello Patri succedentium, armis devictus iterum posuit, Ducis appellatione, posthac contenta.

Principatus sui initia nobilitaturus Religiosissimus Princeps, Remque Christianam Grassantibus bellis sus deque veriam reparaturus, hinc S. Bonifacium Benedictinum Anglo - Saxonem, in Aula Luitprandi Longobardorum Regis tum commorantem, ut Plebem a vesanis superstitionibus, improbisque moribus ad Justitiae viam reduceret, missa legatione in Bojariam invitavit: Illinc D. Pirminium Meldensem Benedictinum, & Episcopum Regionarium, reformandae Religioni, ac condendis ubique Coenobiis iniudantem, sua in Aula excepit. Cujus proinde instinctu suasuque piissimus Princeps duo cumprimis fundare Coenobia deliberavit, unum ad Lucem quercubus consitum, Inferioris Quercus dictum; alterum prope Moenen Noricorum lacum, Lunaelacus appellatum- De Fundatione posterioris autographae quidem Litterae non exstant, ut quae tot inter bellorum, incendiorum, aliorumque temporum injurias facile pericrint: Syngraphae tamen adsunt Saeculo 9no. haud recentiores, quarum tenorem MSS. Codex, Liber Traditionum inscriptus, exhibet, ut sequitur.


Grenzbeschreibung (Seite 19)
In Nomine Domini regnante Domno Hotiloni Inclyto Duci gentis nostrae Bauuariorum, imprimis donavimus ad Lunaelaco quatuor villas cum campis, pratis, silvis cum omnibus haeredibus suis Niuzlinga, Aldarespach, Chalpaha, Oberachalpaha. Isto totis in simul ad Monasterium pro merce de Domni Otiloni Duci donavimus: Et illi servi Dei, qui de illo victo vivunt, quod nos donavimus, non habeant comeato altera mente facere, nisi pro nos orare omnem diem. Et qui de ista pecunia inde tollere aliquid voluerit, ante Deum cum sancto Michaele rationem reddere habent in die judicii. Et illa foreste nostra intra Salcpurhegauui & intra Matahgauui & intra Atergauui haec est marcha. De Marcha ad Maninse vadit usque in medium Vntraha: inde usque ad Winzinpach: unde usque ad Liubensperg: inde usque in Iskila: inde ad Preitenselden: inde Cynchinpach, inde ad Alblingon, inde Chunisperg, inde ad Cinkin. De Michilnpach autem vadit usque ad Rindertal, de Rindertal ad Nezzeltal, a Nezzeltal usque ad montem Stuophe, & a Stuophen usque Sprenzala, a Sprenzala usque Burchstal, deinde Bucchebach. Exin per fines Riutae & Cellae in Aterse. Deinde ejusdem laci omnis situs silvarum, & camporum, culta & inculta, omnis utilitas, quae inquiri potest usque in Winzinpach, & per ascensum ejusdem fluminis usque ad Liubensperg. Anni Domini DCCXLVIII.